Nie pamiętam roku, ale było to w drugiej połowie lat sześćdziesiątych. Wybraliśmy się ze
znajomymi. Oni pojechali swoim Wartburgiem a my Zastawą (Fiat 600).
Zaplanowaliśmy przejazd przez ZSRR (najkrótszą drogą na piaski Morza Czarnego).
Na granicy z Ukrainą dowiedzieliśmy się, że nie możemy jechać jak nam się podoba, lecz
dokładnie tak, jak wskazywała otrzymana mapa i bez żadnego zatrzymywania się !
Okazało się, że trasa wyznaczona przebiegała niedaleko znanego z "Trylogii" Sienkiewicza,
Kamieńca Podolskiego stwierdziliśmy, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło i żwawo
podążaliśmy w kierunku tego miasta.
W pewnym miejscu z wyznaczonej trasy trzeba było jednak zjechać w kierunku Kamieńca i tak
zrobiliśmy. Nie było to wielkie odchylenie, więc uważaliśmy, że to nam ujdzie "na sucho", choć
obawy były. Mieliśmy w pamięci to, co opowiedzieli nam polscy celnicy na samej granicy w
Medyce. Podobno jeden Rosjanin wracający z całą rodziną do Lwowa z pobytu wakacyjnego w
Polsce zastał już szlaban graniczny zamknięty (wtedy obowiązywała zasada, że granice takiego
mocarstwa mogły być otwarte tylko w określonych godzinach, co było widać na dużych tablicach
przy granicy), a ponieważ spóźnił się niewiele, przeszedł na piechotę pod zamkniętym szlabanem
aby poprosić stojącego tam wartownika i aby w drodze wyjątku pozwolono całej rodzinie wjechać
do ich kraju, bo nazajutrz rozpoczynał pracę we Lwowie. Ponieważ nie było już na granicy celników,
przejściem rządziło wojsko. Uznano, że ów człowiek przekroczył nielegalnie granicę (zamkniętą
przecież) i aresztowali go. Przesiedział w areszcie do następnego rana, a jego rodzina w
samochodzie na polskiej stronie nie wiedząc, co się z nim stało! Szczęściem rano jakoś mu to
darowano i przeszedł na polską stronę po swój samochód z rodziną i jakoś to się na strachu tylko
skończyło !
Pomni tego, co usłyszeliśmy na granicy mieliśmy pewne obawy czy to się uda, ale jak
zobaczyliśmy w oddali na wzgórzu słynną warownię zatrzymaliśmy się, aby się naradzić gdzie
zanocujemy, żeby następnego dnia obejrzeć z bliska ten zabytek. Tylko, co się zatrzymaliśmy jak z
pod ziemi zjawił się na motocyklu milicjant i nakazał nam jechać za sobą. Dostaliśmy stracha, że to
się niechybnie skończy na jakiś komisariacie. Jednak milicjant jechał przez miasto bez
zatrzymywania i po wyjechaniu z niego zatrzymał się i pokazując kierunek tonem nieznoszącym
sprzeciwu powiedział po rosyjsku: do granicy rumuńskiej macie jechać tędy !!