Pracowałem teraz na stanowisku kontrolera podstacji elektrycznych zasilających trakcję. Do
moich obowiązków należało stałe ich kontrolowanie oraz pracujących tam dyżurnych.
Pewnego dnia szedłem w kierunku jednej z podstacji i z daleka widzę, że obok budynku
rozdzielni panuje nienormalne jakieś zamieszanie. Jakiś człowiek jest na siłę kładziony na
ziemię, inny go przytrzymuje, a jeszcze jeden usiłuje jakby robić mu sztuczne oddychanie.
Podbiegam i wołam: co się tu dzieje? Jeden mówi, że ten na ziemi został porażony prądem o
napięciu 15 000 Voltów i robią mu sztuczne oddychanie!! Przecież on oddycha - mówię!
A oni mi na to: w przepisach jest napisane, aby w takim przypadku robić sztuczne
oddychanie! Wezwane pogotowie ratunkowe zawiozło mającego niesłychane szczęście
pracownika do szpitala i po tygodniu szczęśliwie znalazł się zdrowy w domu.

Awaria.

Mapa z 1968 roku

Mapa z 1999 roku

PKP dostało odpowiednie fundusze i dla uczczenia czegoś tam miano uruchomić tą inwestycję w
odpowiednim terminie. Całą inwestycją była podporządkowane temu terminowi i ludzie pracowali
" na wariackich papierach", w dzień i w nocy, klnąc na wszystko.

Dzień uroczystego uruchomienia inwestycji naszedł i wprost nadludzkim wysiłkiem napięcie na
przewody wiszące nad torami zostało podane. Podstawiono pierwszy elektryczny pociąg na stacji
Karsznice. Podjechały wspaniałe czarne limuzyny z delegacją rządową na czele, której był minister
komunikacji (tak się wtedy chyba nazywało to ministerstwo), oraz autokar z przedstawicielami
budowniczych tej inwestycji a z nimi i ja.
Pan minister dał sygnał do pierwszej jazdy w kierunku Łodzi i pociąg ruszył.
Miałem być w pobliżu samego mistrza ceremonii otwarcia linii gdyby chciał cos bliżej wiedzieć o
wykonanym dziele. Zrobiło się bardzo miło i gwarno w pociągu. Wszyscy rozprawiali jak
potrzebna jest ta inwestycja i jak szybko została wykonana.

Przejechaliśmy już prawie 1/3 trasy, gdy nagle wyłączyło się napięcie na linii.
Pociąg stanął w "szczerym polu"!
Obstawa ministra przez radiotelefony nerwowo chciała ustalić, co się stało. Nikt nic nie wiedział!
Wtedy Pan Mister zawołał: Kto to uruchamiał? No oczywiście JA ! NO TO, CO SIĘ STAŁO? Ja
mówię, że nie wiem i że muszę dostać się do najbliższej podstacji trakcyjnej, aby zbadać sprawę na
miejscu. -SAMOCHÓD DLA TOWARZYSZA NATYCHMIAST ! -zawołał minister.
Jak z podziemi znalazł się na tym pustkowiu jakiś jeep z radiotelefonem . Zawieziono mnie
błyskawicznie do wskazanej przeze mnie podstacji.
Tam zastałem zszokowanego i zrozpaczonego dyżurnego, który twierdził, że nie może nic zrobić,
bo "zgłupiał" zupełnie. Było to wynikiem wariackiego tempa uruchomiania inwestycji i nie
doszkolenia pracowników, co prawie na 100 % musiało się tak skończyć. Musiałem błyskawicznie
ustalić przyczynę awarii i zweryfikować błędne działanie zdenerwowanego pracownika. Udało mi
się to po kilkunastu minutach. Włączyłem napięcie na przewody trakcji. Zanim się zorientowałem,
samochód, który mnie przywiózł odjechał. Po paru minutach widziałem przez okna podstacji jak
cała świta w dobrych nastrojach zmierza pociągiem w kierunku Łodzi. Nie pozostało mi nic innego
jak wyjść na pobliską lokalną drogę i autostopem dostać się do Łodzi.

Do domu dotarłem wieczorem.
Następnego dnia w pracy dowiedziałem się jak hucznie i wesoło fetowano otwarcie tej inwestycji.
Nikt nie powiedział mi "dziękuję'!

Pomyślałem sobie wtedy, że nadszedł czas zmiany pracy.

Pracowałem tam ponad trzy lata, stypendium odpracowałem z nawiązką !