Ministrowi Obrony Narodowej. Oczywiście sprawdziły się wszystkie, zdawałoby się niedorzeczności, które mówiono o
wojsku ! Drastycznie było zwłaszcza na początku, to jest do przysięgi. Po prostu chodziło chyba o to, aby żołnierz
niezależnie czy jest z głębokiej prowincji a raczej wsi ( nie wiem czy to ma jakieś znaczenie ? ) czy to magister inżynier,
dowiedział się natychmiast po przekroczeniu bram koszar, że jest zerem !!
kaprala lub sierżanta wszyscy obecni musieli natychmiast dobiec do najbliższego okna i chwycić się parapetu okiennego.
Kto nie zdołał tego dokonać natychmiast czyścił najbliższą ubikację !
obejmowała surowa tajemnica, a o niektórych w ogóle nie można było się dowiedzieć. To zresztą wykorzystałem na swoją
korzyść z powodzeniem !
nas ( bo to była tajemnica ! ), że będziemy uczestniczyli w manewrach Paktu Warszawskiego. Prawie wiadomo było, kiedy
to nastąpi. Spaliśmy od kilku dni prawie w butach! No wreszcie w środku nocy alarm! Ponieważ cała ta jednostka była
zmotoryzowana, a pojazdów było bardzo dużo i bardzo dużych, dość długo trwało ustawianie się w szyku do wyjazdu.
Pojazdy stały już w szyku, a żołnierze na apelu !
Zarządzono odtrąbienie hejnału " do wyjazdu" !
a nuż nie zapalą ponownie !) głowiliśmy się co to będzie jak ten nieszczęśnik ( chyba ze zdenerwowania)
teraz nie wykona tego hejnału !
I wtedy, jak już wydawało się, że dojdzie do samosądu wystąpił jeden z inżynierów ( takich jak ja " z łapanki" ) i
powiedział, że on jest myśliwym i że potrafi zatrąbić hejnał " na polowanie "!
WYJAZD !!!
nieznane.
że jedziemy gdzieś do "przyjaciół na wschodzie". Jednak po niezwykłym kluczeniu zatrzymaliśmy się wreszcie na stacji Orzysz na
Mazurach i tam wyładowani.
Nie będę opisywał jak to było na
tych manewrach, bo nie starczyłoby miejsca przydzielonego na tym portalu.
Dość,
że napiszę, że wtedy tak myśleliśmy : Jak by to była prawdziwa
wojna, to by było po nas !
Przemieszczaliśmy się wraz z "frontem" od wspomnianego Orzysza aż do Piły na Pojezierzu Pomorskim, co kilkadziesiąt godzin stawiając wysokie stalowe maszty i nawiązując łączność ze sztabami ćwiczących wojsk, to je zwijając. Brak stałego zaopatrzenia żywnościowego, dezinformacja, brak wody do mycia i zmęczenie było wykańczające. Po drodze część naszej jednostki pomagała w gaszeniu pożaru lasu i tu znowu dała o sobie znać nieporadność dowodzenia.
CZYSTOŚĆ SAMOCHODÓW (także od spodu)!
Po powrocie do koszar było nieco
luzu jednak należało się przygotować do egzaminów końcowych, po których
każdy
z inżynierów miał dostać stopień wojskowy. To oczywiscie wiązało się z
tym, że później było się jakby w stałej dyspozycji
wojska.
Nic nikomu niemówiąc wymyśliłem sobie, że aby raz na
zawsze odciąć się od tej zmory (wojska) na
egzaminach będę udawał człowieka słabego charakteru i w związku z
tym nie nauczyłem się tego, co oblęte jest ściłą
tajemnicą wojskową !
Jak postanowiłem, tak zrobiłem !
