 |
Panorama
Włocławka od strony Wisły |
 |
Bulwary
nad Wisłą |
 |
Nowe
osiedla |
 |
Rynek |
 |
 |
Hala sportowa |
 |
Hala sportowa |
Powyżej
zamieszczone zdjęcia pochodzą z portalu www.wloclawek.pl. |
| Ponieważ
nie było lepszego pomysłu udałem się na
konkretne rozmowy do dyrekcji firmy, która prowadziła tam roboty elektroenergetyczne. Podpisałem angaż. Zostałem kierownikiem brygady montującej główne zasilanie fabryki. Dostałem także przydział na dwupokojowe mieszkanie w świeżo wybudowanym osiedlu we Włocławku. Pracę należało podjąć bez zwłocznie. Rozstanie się z dotychczasową pracą nie było trudne. Na zasadzie tak zwanego obopólnego porozumienia już po dwu tygodniach zostawiłem bez żalu transport budowlany. Był koniec czerwca 1969
roku. Taka była cena zaspakajania
swoich własnych Niezwłocznie zameldowałem
się w Fabryce Farb i |
|
Sam
Włocławek wydawał się nam bardzo miłym miastem. Było gdzie po pracy pójść. Przede wszystkim była Wisła. Były bulwary z jednej strony, a dzikie skarpy i gęstwiny z drugiej strony. Do tego dużo leśnych terenów. Tego wszystkiego brakowało Łodzi. Miasto ożywiały w znacznym stopniu dwie wielkie budowy. Teraz zrozumiałem, jakim sposobem kierowcy dużych ciężarówek obsługujących budowy tak dobrze się mają. Oni wcale nie musieli, w dosłownym znaczeniu tego słowa, kraść benzyny, aby być "paniskami" . Nie musiałem kupować benzyny w stacji benzynowej, bo oni sprzedawali ją po 1/3 ceny. Mówili, że i tak często niektórzy wylewali jej nadmiar do rowu, aby nie wykryło się, że normy zużycia, z których się wyliczali są wzięte z sufitu oczywiście na korzyść kierowców. Aby nie dopuścić do ewentualnej weryfikacji tych norm wszyscy solidarnie nadmiary benzyny albo sprzedawali albo wylewali gdzie popadło ! |
|
Na budowie
prace montażowe szły normalnym tokiem. Zespół, którym kierowałem był w miarę przyzwoity, gdyby nie jeden pijak, którego musiałem często wyręczać w pracy. Pewnego dnia miarka się przebrała i musiałem go z pracy wyrzucić, co jednak nie było dobrze widziane przez dyrekcję. Czułem się tak jak na początku swojej drogi pracy zawodowej w zakładach radiowych. Pijaństwo było po prostu tak powszechne, że musiało być w pewnym stopniu tolerowane, bo mogłoby się okazać, że nie ma, kto na takiej budowie pracować ! |
|
Asia,
co raz to wyjeżdżała albo pod pretekstem, że jeszcze pracuje, albo, że musi pomagać swojej Mamie. Tak minęło kilka tygodni. Asia wreszcie zwolniła się z pracy w Łodzi. Poczułem się trochę lepiej. Sprawy tak się unormowały, że na kilkanaści dni można było do nas zaprosić moją córkę Magdę. Jak się kazało po wielu latach ten pobyt wspomina Ona nawet całkiem sympatycznie. |
|
 |
|
Doszliśmy
do wniosku, że dobrze by było odwiedzić moich Rodziców w Olsztynie we trójkę.. Wizyta przebiegła w miłej atmosferze. |
|
| W
drodze powrotnej przytrafiła nam się niecodzienna przygoda. Była niedziela po południu. Piękna pogoda. Dzieliliśmy się wrażeniami z pobytu na Mazurach. W pewnym momencie, w czasie jazdy z prędkością ok. 90 km/godz. coś strasznie huknęło z tyłu samochodu jakby ktoś w nas uderzył. Poczuliśmy wstrząs. Spojrzałem w lusterko wsteczne, a z tyłu samochodu widać dym czy straszny kurz i iskry ! Błysnęła mi myśl: PALIMY SIĘ! Zatrzymać natychmiast samochód!- pomyślałem. Nadepnąłem na hamulec! A tu pedał wpadł w podłogę ! Nic nie hamuje - mówię do Asi. Spojrzałem przed siebie, (bo przecież jedziemy z prędkością 90!) i widzę jak nasze własne koło toczy się przed naszym samochodem prosto szosą i się od nas oddala! Teraz natychmiast zrozumiałem, co się stało: urwało się tylne koło! Samochód, straszliwie zgrzytając powoli wytracił szybkość i stanęliśmy wreszcie w kompletnej ciszy . Dobrze, że była prosta droga i nie było nikogo przede mną! Nie były to czasy, kiedy w takiej sytuacji sięga się po telefon komórkowy i spokojnie czeka na pomoc drogową. Po ochłonięciu trochę poszedłem paręset metrów do najbliższego zabudowania. Tam rolnik, na nasze szczęście posiadał traktor, którym ściągnęliśmy nasz samochód na teren tego gospodarstwa. Resztę podróży odbyliśmy autostopem. |
|
Pewnej niedzieli, zupełnie bez zapowiedzi odwiedzili nas moi Rodzice i...
