a wyniki tej działalności były nader częste.
wyrok śmierci na miejscowym policjancie,
który współpracował z Niemcami.
Miałem wtedy 8 lat.
Stałem w przedsionku domu, w którym
mieszkaliśmy. Nagle bardzo energicznie
weszło dwóch mężczyzn, przepchnęli
mnie na bok, wyjęli pistolety, zarepe
towali i walnęli pięściami do drzwi
sąsiedniego mieszkania.
Ktoś otworzył.
Oni pchnęli drzwi, weszli gwałtownie
do środka i prawie natychmiast rozległy
się dwa strzały i zaraz potem straszny
kobiecy krzyk.
W tym momencie zrozumiałem,
co się stało i uciekłem do naszego mieszkania.
Było to dla mnie przerażające przeżycie.
Chwilę później
na podwórze wybiegł syn
owego policjanta rozpaczliwie zawodząc i
łkając wołał, że się utopi w studni, która
była w pobliżu.
W tym momencie ktoś tam w pobliżu
stojący chwycił go i przytrzymał a on
strasznie rozpaczał.
Fotografia z 1942 roku.
Rodzice, a w głębi widać Błażowę z wielkim kościołem.
Widać wzgórza stanowiące przedsionek Beskidu Niskiego i Bieszczad.
Organizowane były często ataki na przejeżdżające
pobliskimi drogami oddziały niemieckie i inne podobne akcje.
Zawsze to pociągało za sobą przybycie oddziałów, które miały za zadanie
ukarać miejscową ludność. Przeważnie
kończyło się to zabiciem kogoś, na kogo Niemcy mieli już wcześniej jakieś
donosy lub przypuszczenia. Gdy zbliżała
się taka ekspedycja karna większość mężczyzn uprzedzona o tym przez AK
uciekała z miasteczka w pobliskie
wzgórza i lasy a z nimi także mój Ojciec , który należał także do AK
i brał udział w tajnym nauczaniu.
Była to jedyna możliwość na kształcenie się młodych Polaków mieszkających na terenie
utworzonej przez Niemców Generalnej Guberni,
bo szkolnictwo na poziomie średnim i wyższym było zabronione.
Niemcy zganiali wtedy pozostałą ludność na plac przed kościołem i grozili
rozstrzeliwaniem jak nie znajdzie się
winowajca.
kolejnej akcji. Wtedy to okazało się, że Mama ( tak jak kiedyś ratując mnie przed upadkiem z balkonu) wykazała się
niesłychanym w takich warunkach spokojem, odwagą i opanowaniem. Zaczęła spokojnie z oprawcami rozmawiać po
niemiecku, bardzo starannie dobierając słowa i tłumacząc, że zaciągnięci tu ludzie niczemu nie są winni.
Trwało to jakiś czas, ale w efekcie puszczono nas wolno !
dopiero wtedy zaczął uciekać w kierunku pobliskiego wzgórza. Niemcy to dostrzegli i zaczęli strzelać za uciekającym. A
my siedzieliśmy w piwnicy i patrzyliśmy przez okienko w kierunku, w którym pobiegł ojciec, bojąc się strasznie, że go
zabiją.
podartym i brudnym ubraniu, ale nawet niedraśnięty kulami, których gwizd słyszał obok siebie.
Mieszkała tam pewna biedna pani z dwoma dorosłymi już prawie córkami. Po pewnym czasie okazało się,
że te córki ( a może i sama ich mama ) "zadawały" się z Niemcami. Wszyscy zauważyli jak się wzbogaciły.
Nagle gruchnęła wieść: nie wychodzą z domu, bo zostały przez "kogoś" o g o l o n e !
Minął jakiś czas i zdawało się, że wszystko wróciło do normy. Panienki znowu promieniały dobrobytem.
Znowu minęło kilka miesięcy
Pewnego poranka ludzie "lecą" na most, nad pobliską rzekę a tam widać trzy utopione kobiety !
